ในช่วงเริ่มต้นสิ่งที่ยากที่สุดและผมเชื่อว่าทุกคนเป็น ผมเองก็เป็น คือ เราจะตั้งเป้าอะไร? เพราะเราไม่เคยมีเป้าหมายที่ชัดเจนมากๆมาก่อน ความรู้สึกมันก็ออกจะโล่งๆ ไม่รู้ว่าจะเอายังไงต่อดี และเป้าหมายที่เราจะทำมันต้องยิ่งใหญ่แค่ไหนหรือเล็กๆก่อนดี นี่คือช่วงที่เราต้องให้เวลากับตัวเองมากที่สุด คิดและทบทวนกับตัวเองว่า ในชีวิตของเรา เราต้องการไปที่จุดไหน?
มีบทสนทนาตอนหนึ่งจากหนังสือเรื่อง Alice in Wonderland ที่ผมชอบมากมันเป็นตอนที่อลิซหยุดเดินเพื่อถามทางจากเจ้าแมวเชสเชียร์
แมวเชสเชียร์: “เธออยากไปไหนหละ”
อลิซ: “ไม่รู้สิ.. ”
แมวเชสเชียร์: “ถ้างั้นเธอจะเดินไปทางไหนก็เหมือนกัน”
จากหนังสือเรื่อง Train Your Brain For Success
การตั้งเป้าหมายคือการบอกตัวเองว่ากำลังจะไปที่ไหน เพื่อให้ทุกๆวันของเราเหมือนการเดินทางที่มีความหมาย ใครที่กำลังหมดไฟหรือ Passion นี่คือหนึ่งวิธีที่ช่วยได้ครับ
1. ถ้ายังไม่รู้ว่าจะตั้งเป้าอะไร ให้เริ่มจากสิ่งใกล้ตัวก่อน
สิ่งแรกให้คุณเริ่มลิสต์ก่อนว่าที่ผ่านมา เรามีประสบการณ์กับสิ่งใดบ้างทั้งดีและไม่ดี โดยเขียนให้ได้มากที่สุด คุณอาจเลือกหัวข้อเหล่านี้มาลิสต์ได้
หลังจากลิสต์คำตอบของเราจากคำถามพวกนี้มาเยอะๆแล้ว ให้คุณมาดูตัวเองต่อว่า จริงๆแล้วคุณเป็นคนประเภทไหน?
การเลือกเป้าหมายที่ต้องการไปนั้นจะส่งผลต่อไลฟ์สไตล์ที่เปลี่ยนไปด้วย และถ้าเลือกแล้วให้มุ่งมั่นกับสิ่งนั้นจริงๆ การเปลี่ยนแปลงบ่อยๆจะทำให้เราไปไม่ถึงไหนครับ
จากข้อนี้นั้นสิ่งที่คุณต้องทำการบ้านให้ดีที่สุด คือ การรู้จักตัวเอง และเริ่มต้นร่างจุดหมายการเดินของตัวเองได้แล้วครับ
สิ่งที่คุณต้องทำได้หลังจบข้อ 1
การกำหนดเป้าหมายส่วนตัวนั้น ถ้าเราไม่แบ่งเป็นหมวดหมู่ให้ดี เราจะพลาดสิ่งสำคัญในชีวิตหลายๆอย่างไป เพราะฉะนั้นสิ่งหนึ่งที่ต้องพึงระวังของการตั้งเป้าหมาย มันต้องครอบคลุมรอบด้าน เพื่อไม่ให้เวลาย้อนกลับมาคิดแล้วเราเสียใจภายหลัง
โดยจะแบ่งออกเป็นหลักๆได้ดังนี้
คือการขยายขีดจำกัดความสามารถของตัวเองให้มากขึ้น เพื่อให้เราเป็นคนที่เก่งกว่าเราคนเมื่อวาน ในส่วนนี้นั้นเราจะต้องเข้มงวดกับตัวเองให้มากที่สุด และต้องบอกว่าเราทำสิ่งนี้ไม่ใช่เพื่ออวดคนอื่น แต่เราทำเพื่ออนาคตของเราเองมากกว่า
ถ้าเราทำเพื่ออวดคนอื่น คือ การทำอะไรนิดหน่อยแแล้วเอาไปโพสบนโซเชียลแบบเกินจริง เพื่อให้คนอื่นมองเราในแง่ดี ท้ายที่สุดแล้วถ้าเราทำมากๆเข้า เราจะกลายเป็นคนหลอกตัวเองได้ครับ
ตัวอย่างการตั้งเป้าหมายในหมวดนี้
คือ เป้าหมายเพื่อความก้าวหน้าในด้านการงาน การเติบโตในด้านนี้นั้นหลักๆแล้วมาจากการทำงานฉลาด+หนัก และการมีเป้าหมายที่ชัดเจน สิ่งนี้จะช่วยให้ทุกๆวันของการทำงานมีความหมายมากขึ้นแน่นอน โดยการเริ่มต้นนั้น สิ่งแรกที่คุณต้องตัดทิ้งออกจากความคิดก่อนเลยคือ “ก็ได้เงินเท่านี้ เราจะทำแค่นี้” ให้เปลี่ยนเป็น “เพราะเราทำได้แค่นี้ เงินเดือนเราจึงอยู่แค่นี้” และเริ่มมองว่า อะไรบ้างที่เราสามารถทำเพิ่มได้ เพื่อให้งานของเราออกมาดียิ่งขึ้น หรือถ้าไม่ได้จริงๆ ก็ให้ทำ Side Project หรืองานเสริมหลังจากเลิกงานแล้ว
ตัวอย่างการตั้งเป้าหมายในหมวดนี้
สิ่งที่คนส่วนใหญ่เวลาเราให้ความสำคัญกับเป้าหมายทั้งต่อตัวเองและการงานมากๆมักจะลืมไปคือเรื่องของความสำคัญของความสัมพันธ์รอบตัว ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว แฟน หรือเพื่อน ทำให้ชีวิตเราขาดสีสัน ความอบอุ่น และความสุขไป
เพราะความสุขส่วนใหญ่นั้นเกิดจากการมีความสัมพันธ์ที่ดีกับคนรอบข้าง เราจึงต้องบริหารสิ่งนี้ด้วยการตั้งเป้าหมายให้ชัดเจน
ตัวอย่างการตั้งเป้าหมายในหมวดนี้
หากไร้ซึ่งสุขภาพที่แข็งแรง ชีวิตของเรานั้นจะดีไม่ได้เลย ตอนเราสบายดีทุกอย่างมันก็ดีไปหมด แต่ถ้าเมื่อไรเราป่วยหนัก (ถ้าใครเคยคงเข้าใจดี) โลกทั้งใบนั้นหม่นหมองลงไปทันที ดังนั้นรักษาสุขภาพให้ดีตั้งแต่วันนี้ดีที่สุดครับ
ตัวอย่างการตั้งเป้าหมายในหมวดนี้
คนจะร่ำรวยมาจากการวางแผนการเงินที่ดี เปรียบเหมือนคนหุ่นดีที่ต้องมีการวางแผนและทำอย่างต่อเนื่องจนท้ายที่สุดมีหุ่นที่น่าดึงดูด การเงินก็เช่นเดียวกัน เราจำเป็นต้องมีเป้าหมายที่ชัดเจนมากๆ เพื่อให้เรามีเงินได้อย่างที่ต้องการ
ตัวอย่างการตั้งเป้าหมายในหมวดนี้
เมื่อไรที่เราให้ความสำคัญกับสิ่งไหน สิ่งนั้นจะเริ่มปรากฎชัดขึ้นมาในชีวิตของคุณ ตัวอย่างเช่น คุณอยากได้รถยี่ห้อหนึ่ง เพราะคิดว่ารถคันนี้สวยมากและไม่ค่อยมีใครขับ แต่เมื่อหลังจากที่คุณให้ความสำคัญกับรถรุ่นนี้ คุณจะเริ่มเห็นรถยี่ห้อนี้เต็มไปหมดตามท้องถนน
เช่นเดียวกับอารมณ์ความรู้สึกของเรา ถ้าเราคอยจับตาดูและให้ความสำคัญกับความรู้สึกดีๆ จิตใจเราก็จะพยายามจับความรู้สึกนั้นๆให้เกิดขึ้นมากที่สุด
ท้าให้คุณลอง
ลองจดบันทึกถึงอารมณ์ความรู้สึกของคุณในวันต่างๆดู โดยให้สรุปว่าวันนั้น อารมณ์ความรู้สึกส่วนใหญ่ที่คุณจำได้ คืออะไร และวาดหน้าตาความรู้สึกนั้นลงบนปฏิทินของคุณ เพราะเมื่อใดที่คุณรู้สึกแย่หรือเสียใจ คุณจะรู้ได้เลยว่า วันพรุ่งนี้ยังสามารถเริ่มใหม่ให้ความสุขได้ เพราะมันเป็นเพียงแค่ 1 วันที่ผ่านไป การนำความรู้สึกในแต่ละวันมารวมกับการตั้งเป้าหมายนั้น จะช่วยให้คุณมีกำลังใจในการทำเป้าหมายนั้นเกิดขึ้นให้ได้
เป้าหมายนั้นเปรียบเหมือนเค้กที่เราต้องแบ่งให้เป็นชิ้นเล็กๆเพื่อให้กินง่าย เป้าหมายที่ดีนั้นต้องใหญ่มากพอให้เกิดแรงจูงใจและต้องทำได้จริง แต่บางครั้งเวลามันใหญ่มากๆ แค่เรานึกถึงก็เหนื่อยแล้ว มันทำให้เราหมดแรงและเลือกที่จะผลัดมันออกไปก่อน ซึ่งการผลัดวันประกันพรุ่งนั้นไม่ใช่เรื่องที่ดีเลย สิ่งที่เราควรทำคือการหั่นเป้าหมายที่ใหญ่นั้นให้เล็กลง เล็กพอที่จะทำให้เรารู้สึกว่าทำได้ไม่ยากนัก โดยการหั่นนั้นแบ่งออกเป็น 2 แกนด้วยกัน
สมมติว่าในปีนี้เราต้องการพัฒนาตัวเองให้อ่านหนังสือให้ได้อย่างน้อยเดือนละ 3 เล่ม เราก็เลือกหั่นออกเป็นสิ่งง่ายๆที่ทำได้ทุกวัน เช่น อ่านหนังสือช่วงเช้าตอนเข้าห้องน้ำ 30 หน้า มันจะช่วยให้เรารู้สึกว่า ไม่ยากเกินไป
การตั้งเป้าหมายสำหรับตัวเองนั้น เราจะแบ่งออกเป็น ระยะยาว 10 ปี ในการวางระดับนี้นั้นจะเป็นภาพไกล วางแบบหลวมๆ เช่น ต้องการเป็นนักธุรกิจระดับพันล้านบาท ที่มีธุรกิจอยู่ในเอเชีย อเมริกา และยุโรป ระยะกลาง 5 ปี จะเป็นอะไรที่จับต้องได้ขึ้นมาหน่อย เช่น ต้องการสร้างฐานลูกค้าให้มีจำนวน 30 ล้านคน ภายใน 5 ปี และมียอดคำสั่งซื้อต่อคนไม่ต่ำกว่าคนละ 1,000 บาท ระยะสั้น 1 ปี จะเป็นเป้าหมายที่ต้องทำให้เกิดขึ้นได้ทันที และสามารถหั่นออกเป็นขั้นย่อยได้ต่อ
ยิ่งหั่นออกมาชัดเจนมากเท่าไร เราก็จะยิ่งทำสิ่งเหล่านั้นให้เกิดขึ้นได้ง่ายกว่าเดิม แนะนำว่า คุณจำเป็นต้องมีสมุดจดบันทึกคู่กายไว้ 1 เล่ม
ในช่วงตอนเริ่มต้นของการจดของผมนั้น สิ่งที่ผมทำพลาดมากเลยๆ คือ ผมจะมีสมุดติดตัว 1 เล่ม และจดบันทึกทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนั้นกับชีวิตตัวเอง ไม่ว่าจะเป็น เข้าปั้มเติมน้ำมัน งีบหลับ หรือการทำอะไรเล็กๆน้อยๆ จดแบบนั้นไปกว่า 3 เดือน จนท้ายที่สุดมาคิดขึ้นมาได้ว่าจริงๆแล้ว เพียงแค่เราบอกตัวเองได้ว่าวันนั้นเราได้ทำผลลัพธ์กับเป้าหมายนั้นมากขึ้นกว่าเดิม แม้เพียง 1% หรือเปล่า
การวางเป้าหมายและเดินทางไปอย่างโดดเดียวนั้น ทำให้คุณล้มเลิกระหว่างทางได้ง่ายมากๆ เพราะมีเพียงแค่คุณเท่านั้นที่รู้
ลองเพิ่มพยานเข้าไปในสิ่งที่คุณมุ่งมั่นกำลังทำอยู่สิ ให้เค้าได้เป็นเพื่อนร่วมทางในเป้าหมายของคุณ และคุณก็เป็นเพื่อนร่วมทางในเป้าหมายของเค้าเช่นเดียวกัน
การรวมกลุ่มนี้จะช่วยลดการเลิกทำตามเป้าหมายได้มากเลยทีเดียว และผมเองก็มีกลุ่มนี้ที่เริ่มต้นทำกับเพื่อนสนิทอีก 2 คน
สร้างง่ายๆ ด้วยการใช้ Facebook Group และเขียนเป้าหมายที่จะทำให้สำเร็จในปีนั้นๆ โพสไปในกลุ่ม และให้เพื่อนช่วยรีวิวว่าเป้าหมายที่เราตั้งนั้น ใหญ่ไปหรือเล็กไป สามารถทำได้จริงไหม หรือมีไอเดียอื่นๆเพิ่มเติม
หลังจากนั้นให้ย่อยเป้าหมายรายปี ให้กลายเป็นเป้าหมายรายอาทิตย์และโพสในช่วงเริ่มต้นของอาทิตย์นั้นๆว่าเราจะทำอะไรให้สำเร็จบ้าง และพิมพ์ว่าเรามีเป้าหมายไหนที่เราสำเร็จบ้างในอาทิตย์นั้นๆ
มันไม่เกี่ยวว่าเราจะทำได้สำเร็จตามที่ตั้งเป้าหมายไว้ในแต่ละอาทิตย์ครบถ้วนไหม
สิ่งสำคัญที่สุดคือการมุ่งมั่นทำตามเป้าหมายนั้นให้เกิดขึ้นในทุกๆอาทิตย์พร้อมไปกับเพื่อนของคุณ
เป้าหมายนั้นเป็นเหมือนรถยนต์ ส่วนวินัยนั้นเปรียบดั่งพลังงาน ต่อให้รถยนต์เราสวยแค่ไหน แต่ถ้าไม่มีพลังงานเข้าไปก็ไม่สามารถขับเคลื่อนได้ เป้าหมายก็อาจกลายเป็นแค่ความฝันที่ตั้งไว้ให้สวยหรูเท่านั้น
เทคนิคการสร้างวินัยให้เกิดขึ้น
วินัยนั้นคือสิ่งที่พูดแล้วเหมือนง่าย แต่การทำให้เกิดขึ้นนั้นยากมากๆ ถ้าถามว่าข้อไหนที่ควรให้ความสำคัญมากที่สุด
หนึ่งในเครื่องมือที่จะช่วยคุณได้ดีที่สุด คือ การจดบันทึกลงบนสมุด เพราะมันจะช่วยทั้งให้เรามีวินัยและเห็นภาพเป้าหมายของเราได้ตลอดเวลา สมุดที่ดีจะต้องถูกออกแบบมาเพื่อรองรับกับการวางเป้าหมายใหญ่ให้หั่นย่อยออกมาได้
ที่มา : thegrowthmaster.com
